การศึกษาประสิทธิภาพการป้องกันรังสียูวีของผ้าฝ้ายด้วยสารสกัดจากแคร์รอตแชนทีเน่
Keywords:
ผ้าฝ้าย, แคร์รอต, ยางกล้วยน้ำว้า, การป้องกันรังสียูวีAbstract
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเพิ่มคุณสมบัติการป้องกันรังสียูวีของผ้าฝ้ายด้วยการย้อมด้วยสารสกัดแคร์รอตแชนทีเน่โดยใช้ยางกล้วยน้ำว้าเป็นสารช่วยยึดติด รวมถึงการประเมินประสิทธิภาพการป้องกันรังสียูวีของผ้าฝ้ายย้อม ผู้วิจัยทำการสกัดสารจากแคร์รอตแชนทีเน่โดยใช้เอทานอลที่ความเข้มข้น 70% และ 95% ย้อมผ้าฝ้ายด้วยสารสกัดแคร์รอตแชนทีเน่ และใช้ยางกล้วยน้ำว้าเป็นสารช่วยยึดติด วิเคราะห์ค่าประสิทธิภาพการส่องผ่านแสงยูวีด้วยเครื่อง UV-Vis Diffuse Reflectance Spectrophotometer (UV-Vis DRS) วิเคราะห์คุณสมบัติการป้องกันรังสียูวีโดยเทียบกับเกณฑ์มาตรฐาน Standards Australia/Standards New Zealand (AS/NZS 4399: 1996) ผลการวิจัยพบว่า ผ้าฝ้ายที่ย้อมด้วย 70% แคร์รอต และ 95% แคร์รอต มีประสิทธิภาพการส่องผ่านแสงยูวีที่ 0.0927 ±0.03 % และ 0.0121 ±0.01 % ตามลำดับ ซึ่งมีคุณสมบัติในการป้องกันรังสียูวี ในเกณฑ์ที่ป้องกันได้ดีที่สุด ตามมาตรฐาน AZ/NZS 4399: 1996 และเมื่อทำการประเมินประสิทธิภาพการป้องกันรังสียูวี พบว่า ผ้าฝ้ายที่ย้อมด้วย 70% แคร์รอต และ 95% แคร์รอต มีประสิทธิภาพในการป้องกันรังสียูวีที่ 99.91 ±0.03 % และ 99.99±0.01 % ตามลำดับ โดยผ้าฝ้ายที่ย้อมด้วย 95% แคร์รอต มีประสิทธิภาพในการป้องกันรังสียูวีได้ดีกว่าผ้าฝ้ายที่ย้อมด้วย 70% แคร์รอต ซึ่งมีค่าที่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ และเมื่อเทียบกับผ้าฝ้ายที่ไม่ผ่านการย้อม พบว่า สารสกัดแคร์รอตแชนทีเน่ สามารถเพิ่มประสิทธิภาพการป้องกันรังสียูวีของผ้าฝ้ายได้สูงถึง 18.26% งานวิจัยนี้สามารถที่จะใช้ประยุกต์ใช้ในอุตสาหกรรมผ้าฝ้ายย้อม เพื่อเพิ่มมูลค่าผลผลิตให้กับเกษตรกรท้องถิ่นได้ในอนาคต
References
กุลธิดา เบญจมาลา. (2558). การศึกษาสมบัติการป้องกันยูวีและการต้านทานแบคทีเรียของผ้าฝ้ายที่ตกแต่งด้วยเซริซินจากน้ำลอกกาวไหม [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
กษม เวชคุปต์. (2557). ร่มและการป้องกันรังสีอัลตราไวโอเลต [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิตไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
จีระนันท์ วงศ์วทัญญู. (2552). การพัฒนากระบวนการทำแห้งแคร์รอตแบบใช้ลมร้อนและแบบลดความชื้น โดยใช้เครื่องสูบความร้อน [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิตไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ชัยวัฒน์ แก้วคล้ายขจรศิริ และ ประทับใจ สิกขา. (2555). การศึกษากระบวนการผ้าย้อมครามโดยใช้ยางกล้วยน้ำว้าเป็นสารช่วยติด. วารสารวิชาการศิลปะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 3(1), 1-8.
นันทยา ยานุเมศ. (2552). อาจารย์จุฬาฯ พัฒนาผ้าฝ้ายป้องกันรังสียูวี. สืบค้นจาก http://www.chemtrack.org/News-Detail.asp?TID=7&ID=293
โรงพยาบาลสุขุมวิท. (ม.ป.ป.). อันตรายที่คาดไม่ถึงของแสงแดด. สืบค้นจาก https://www.sukumvithospital.com/healthcontent.php?id=3223
ศูนย์วิจัยกสิกรไทย. (2557). ผลวิจัยชี้คนไทยแทบไม่รู้เรื่อง “ครีมกันแดด”. สืบค้นจาก https://marketeeronline.co/archives/40676
สุธิดา อัครชนียากร, ธนสิทธิ์ ตั้งไพบูลย์พงศา, มินตรา เชื้อคํา, ขวัญชนก ดาศิริ, ปัทมา ผาสุถาน, และ นครินทร์ มัททวีวงศ์. (2562). การหาสภาวะที่เหมาะสมของการสกัดนํ้ามันและบีตา-แคโรทีนจากเปลือกแคร์รอตโดยใช้คาร์บอนไดออกไซด์วิกฤตยิ่งยวด. วารสารวิทยาศาสตร์ประยุกต์, 18(2), 99.
สำนักพัฒนาอุตสาหกรรมรายสาขา กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม. (2547). กระบวนการฟอกย้อม. คู่มือเทคโนโลยีสะอาดในอุตสาหกรรมสิ่งทอ. ห้องสมุดกรมส่งเสริมอุตสาหกรรม. สืบค้นจาก https://library.dip.go.th/elib
อโนดาษ์ รัชเวทย์, จิรประภา กวางคำ, สุภาวรรรณ ใจนัน, และ วิศณุสรรค์ ชาติอารยะวดี. (2560). การย้อมเส้นใยฝ้ายจากขมิ้น โดยมียางกล้วยน้ำว้าเป็นมอร์แดนท์. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มทร. ธัญบุรี, 2(7), 44-58.
B Satriyasa, B. K., Widianti I. G. A., & Manuaba, I. B. G. F. (2022). The potential of carrot extract as a sunscreen to prevent apoptosis in white mice (Mus musculus) fibroblast cell cultures exposed to UVB light. Bali Medical Journal, 11(2), 527-530.
Bayerl, C. (2008). Beta-carotene in dermatology: Does it help. Acta Dermatovenerol Alp Panonica Adriat, 17(4), 160-162.
Cardon, D. (2007). Natural dyes: Sources, tradition, technology and science. Archetype Publications.
Desobry, S. A., Netto, F. M., & Labuza, T. P. (1998). Preservation of β-Carotene from Carrots. Critical Reviews in Food Science and Nutrition, 38(5), 381-396.
Epp, J., & Gill, M. (2008). Environmental impact of synthetic dyes and regulations in textile industry. Environmental Studies Journal, 45(3), 112-125.
Ghosh, J., Repon, M. R., Anas, N. H., Noor, T., Mia, M. N., Khan, F., Sultana, S., & Rupanty, N. S. (2024). Development of UV protective and antimicrobial CVC fabric using colloidal zinc oxide solution with carrot and orange peel extract. SPE Polymers, 5(4), 576-589.
Gupta, D., & Laha, A. (2017). Natural dyes for textiles: Sources, chemistry, and applications. Woodhead Publishing.
Hunger, K. (2003). Industrial dyes: Chemistry, properties, applications. Wiley-VCH.
Shahid, M., Mohammad, F., Yuliani, S., & Padhan, B. (2013). Advances in the application of natural dyes on textiles: A review. Journal of Cleaner Production, 53, 310-331.
Samanta, A. K., & Agarwal, P. (2009). Application of natural dyes on textiles. Indian Journal of Fibre & Textile Research, 34(4), 384-399.
Standards Australia and Standards New Zealand (1996). Sun Protective Clothing-Evaluation and Classification.
[Adobe Digital Editions version]. Retrieved from https://www.saiglobal.com/pdftemp/previews/osh/as/as4000/4300/4399.pdf
