การประเมินความพึงพอใจต่อปัจจัยความผูกพันของบุคลากร คณะวิศวกรรมศาสตร์และเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อประเมินความพึงพอใจต่อปัจจัยความผูกพัน และอิทธิพลของลักษณะส่วนบุคคล ประกอบด้วย สถานภาพ อายุ และอายุการทำงาน ที่ส่งผลต่อความพึงพอใจต่อปัจจัยความผูกพันของบุคลากรคณะวิศวกรรมศาสตร์และเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร กลุ่มตัวอย่างเป็นบุคลากรคณะวิศวกรรมศาสตร์และเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร 81 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบสอบถามออนไลน์ผ่าน Microsoft Form วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ทดสอบความแตกต่างของตัวแปร (One-way ANOVA: t-test, F-test)

ผลการศึกษา พบปัจจัยความผูกพันที่สำคัญตามแนวคิดของ Aon Hewitt (Aon Hewitt, 2015) 5 ปัจจัย ได้แก่ 1) ผลประโยชน์ 2) ความร่วมมือ 3) ลักษณะงาน 4) สภาพแวดล้อมในการทำงาน และ 5) โครงสร้างพื้นฐานที่ใช้ในการทำงาน แล้วนำมาออกแบบสอบถามเพื่อประเมินความพึงพอใจต่อปัจจัยความผูกพันของบุคลากร พบว่า (1) ความพึงพอใจต่อปัจจัยความผูกพันในภาพรวมอยู่ในระดับมาก (ค่าเฉลี่ย 3.82) แต่ค่าเฉลี่ยยังต่ำกว่าค่าเป้าหมายที่คณะกำหนด (ค่าเฉลี่ย 4.00) และทุกด้านมีความพึงพอใจในระดับมาก มี 4 ปัจจัยความผูกพัน ที่มีค่าเฉลี่ยของความพึงพอใจต่ำกว่าค่าเป้าหมาย ได้แก่ ด้านสภาพแวดล้อมในการทำงาน (ค่าเฉลี่ย 3.86) ด้านโครงสร้างพื้นฐานที่ใช้ในการทำงาน (ค่าเฉลี่ย 3.75) ด้านผลประโยชน์(ค่าเฉลี่ย 3.74) และด้านลักษณะงาน (ค่าเฉลี่ย 3.64) และ (2) อิทธิพลของลักษณะส่วนบุคคล ที่ส่งผลต่อระดับความพึงพอใจต่อปัจจัยความผูกพัน พบว่า สถานภาพ อายุ และอายุการทำงานของบุคลากรที่แตกต่างกัน มีความพึงพอใจต่อปัจจัยความผูกพันไม่แตกต่างกัน