การประเมินผลโครงการพัฒนาทักษะดิจิทัลของบุคลากรสายอำนวยการ สำนักงานบริหารคณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ โดยใช้รูปแบบการประเมินของเคิร์กแพทริค
Keywords:
รูปแบบการประเมินของเคิร์กแพทริค, ทักษะด้านเทคโนโลยี, คณะวิทยาศาสตร์, มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์Abstract
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินผลโครงการพัฒนาทักษะดิจิทัลของบุคลากรสายอำนวยการ สำนักงานบริหารคณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ จำนวน 5 โครงการ โดยใช้รูปแบบการประเมินของเคิร์กแพทริค แบ่งเป็น 4 ระดับ คือ ระดับที่ 1 ประเมินการตอบสนอง เพื่อวัดความพึงพอใจของผู้เข้าร่วมโครงการ ระดับที่ 2 ประเมินความรู้ เพื่อวัดความรู้หรือทักษะที่ได้รับก่อนและหลังการอบรม ระดับที่ 3 ประเมินพฤติกรรม เพื่อวัดการนำสิ่งที่เรียนรู้ไปใช้ในการปฏิบัติงานจริง และระดับ 4 ประเมินผลลัพธ์ เพื่อวัดผลของการฝึกอบรมที่เกิดขึ้นในองค์กร ประชากรที่ใช้ในการศึกษา คือ ผู้เข้าร่วมอบรม จำนวน 387 คน ใช้แบบสอบถามออนไลน์ แบบมาตราส่วนประเมินค่า 5 ระดับ เพื่อประเมินความพึงพอใจ และประเมินความรู้ ใช้แบบสัมภาษณ์ที่ไม่มีโครงสร้างเพื่อประเมินพฤติกรรม และใช้แบบสอบถามออนไลน์ (ปลายเปิด) เพื่อประเมินผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นกับองค์กร โดยการสอบถามหัวหน้างาน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย แสดงผลในรูปแบบกราฟ ตารางข้อมูล และวิเคราะห์เชิงเนื้อหาเพื่อสรุปประเด็นและใจความสําคัญ พบว่า 1) ผลประเมินความพึงพอใจ เฉลี่ย 4.58 2) ผลประเมินความรู้ ก่อนการอบรม เฉลี่ย 2.17 หลังอบรม เฉลี่ย 3.92 3) ผลประเมินพฤติกรรม มีการใช้ Google Workplace สำหรับการทำงานมากขึ้น และมีแนวโน้มในการเรียนรู้เทคโนโลยีใหม่ๆ อย่างต่อเนื่อง เช่น ขอให้จัดอบรมเรื่องการใช้ Power BI/Looker Studio หรือการใช้ AI เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการทำงาน เป็นต้น และ 4) ผลประเมินผลลัพธ์ หน่วยงานในสำนักงานบริหารคณะ 13 หน่วยงาน มีการนำความรู้ที่ได้จากการเข้าร่วมอบรมไปปรับใช้เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงาน จำนวน 12 หน่วยงาน โดยปรับปรุงกระบวนการทำงานทั้งสิ้น จำนวน 130 กระบวนการ จาก 308 กระบวนการ
References
ธวัชชัย สุนทรสวัสดิ์. (2566). การประเมินโครงการส่งเสริมกระบวนการเรียนรู้ข้อมูลชุมชนเพื่อพัฒนาการจัดการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย. วารสารราชภัฏสุรินทร์วิชาการ, 1(2), 43-55.
พัชนา เฮ้งบริบูรณ์พงศ์ ใจดี. (2560). ระบบบริหารแบบลีน:จากแนวคิดสู่การปฏิบัติงานสาธารณสุขที่สร้างความสัมพันธ์กับชุมชน. The Public Health Journal of Burapha Universit, 12(2), 134-143.
พัชรินทร์ ศิริสุข. (2563). การประเมินโครงการเสริมสร้างคุณภาพโรงเรียนสู่ความเป็นเลิศ กลุ่มเครือข่ายโรงเรียนที่ 15 สังกัดกรุงเทพมหานคร. คุรุสภาวิทยาจารย์, 1(3), 109-119.
ภัทราพร นาคนาเกร็ด และคณะ. (2566). การประเมินผลการอบรม “การพัฒนาข้อสอบปรนัยเพื่อประเมินความรู้ทางการแพทย์” ของศูนย์ความเป็นเลิศด้านการศึกษาวิทยาศาสตร์สุขภาพ โดยใช้รูปแบบการประเมินเคิร์กแพทริค. The New Viridian Journal of Art, Humanities and Social Sciences, 3(3), 61-75
ระบบสารสนเทศบุคลากร คณะวิทยาศาสตร์. (2568). สืบค้นจาก https://scdbfs.sci.psu.ac.th/personel/login.asp.
วิลาสินี วิบูลย์วัฒนากุล. (2564). การวิจัยผลการพัฒนาศักยภาพบุคลากรสาธารณสุขด้านบริการอนามัยการเจริญพันธ์ยุคใหม่สำหรับวัยรุ่นและสตรี เขตสุขภาพที่ 7 ในรูปแบบของเคิร์กแพทริค (Kirkpatrick Model). วารสารศูนย์อนามัยที่ 7 ขอนแก่น, 13(2), 55-72.
วิเศษ ปิ่นพิทักษ์. (2565). การประเมินโครงการอบรมเชิงปฏิบัติการพัฒนาข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษาด้านเทคโนโลยีสำหรับการจัดการเรียนการสอนออนไลน์ในสถานการณ์ที่มีการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) โดยประยุกต์ใช้รูปแบบ การประเมินของ โดนัลด์ แอล เคิร์กแพททริก. วารสารครุศาสตร์ปัญญา, 4(4), 47-57.
Brynjolfsson, E., & McAfee, A. (2014). The second machine age: Work, progress, and prosperity in a time of brilliant technologies. W. W. Norton & Company.
Chauhan, R. (2021). Digital skills for the workforce: The need for continuous development. Journal of Technology and Education, 15(2), 23-30.
Google. (2023). Google Workspace: Collaboration & productivity tools for business. Retrieve from https://scdbfs.sci.psu.ac.th/personel/login.asp
Kirkpatrick, D. L. (1967). Training and development handbook. McGraw Hill.
Nielsen, M. (2019). The impact of digital transformation on organizations. International Journal of Business and Technology, 12(4), 45-53.
